محمد ایرانی؛ جمعیتِ نزدیک به میله ای که دانشجویان را از مسئولان جدا می کند لحظه به لحظه متراکم تر می شود. البته هنوز می شود چهار زانو نشست و حتی فاصله ای نسبی با بغل دستی را رعایت کرد. ساعت 5 نشده که تقریبا ظرفیت حسینیه ی امام خمینی (ره) پر شده است. هنوز هم کسانی وارد می شوند و به اطراف نگاه می کنند و خودشان را اینجا و آنجا، جا می زنند. مثل همان کسی که جلو آمد و وقتی دانشجوها اعتراض کردند که «کجا می روی» گفت رفیقم آنجاست ولی یکی از دانشجوها درآمد که منم با آقا رفیقم؛ دلیل می شود که بروم کنار صندلی اش بنشینم؟