عدم میل و رغبت جوانان و نوجوان به انجام فرایض دینی همچون اقامه نماز، از معضلات و چالشهای فرهنگی و اعتقادی به شمار می رود که برای برون رفت از آن باید ظرافت، سعه صدر و منطق و عقلانیت لازم از سوی والدین چنین جوانانی لحاظ شود.
بیمیلی و عدم رغبت برخی جوانان و نوجوانان به انجام فرایض دینی و اقامه نماز از نمونه معضلات و چالش هایی به شمار می رود که گاهی به دغدغه ای جدی میان والدین و خانواده ها تبدیل می شود.
بابک رضوی، دانش آموخته رشته معارف اسلامی ، در تشریح دلایل و عوامل موثر در بروز چنین رویه و رفتارهایی از سوی برخی جوانان و نوجوانان اظهار داشت: اصلی ترین و ریشه ای ترین عامل دراین بی میلی و بی انگیزگی را باید در عدم شناخت و آگاهی برخی جوانان به فلسفه دین،عبادت،مناجات جستجو کرد.
وی افزود:به واقع در بستر و فضایی که جوان یا نوجوان از هیچگونه شناختی نسبت به اعتقادات و باورهای دینی و مذهبی و انجام فریضه دینی و ثمرات آن برخوردار نیست،بروز چنین بی میلی و بی انگیزگی نسبت به نماز و یا اتجام امور عبادی و اعتقادی غیر ممکن نخواهد بود.
رضوی گفت:الگو پذیری نامناسب،معاشرت با گروه های هم سن و سال که فاقد چنین اعتقادات و باورهای مذهبی هستند نیز از دیگر عوامل موثر در شکل گیری رفتارهای اینچنینی محسوب می شود.
دانش آموخته رشته معارف اسلامی عنوان کرد:الگوبرداری از اطرافیان و همسان سازی رفتارها با گروه های هم سن و سال از سوی برخی از جوانان و نوجوانان از موضوعاتی است که در صورت عدم لحاظ کردن تدبیر،درایت و هوشمندی لازم از سوی والدین می تواند مسبب بروز معضلات و چالش های بسیاری شود.
وی افزود:از سوی دیگر نباید از رفتارها و کیفیت و نوع باورهای والدین نیز به سادگی گذشت و طبیعتا در شرایطی که پدر و مادر از انجام فرایض و واجبات دینی همچون نماز سر باز می زنند،بی توجهی یا کم توجهی فرزندان این خانواده ها به مقوله مذکور چندان تعجب آور نخواهد بود.
وی افزود: در سیر حیات فرزندان از کودکی تا نوجوانی و سپس جوانی،رعایت زنجیره ای از بایدهای و نبایدها از ضروریاتی است که در رشد،پویایی،تکامل و تعالی روحی،روانی و فکری فرزندان را تضمین می کند و در صورت بروز خلل در این سیکل و روند،تکوین و رشد شخصیتی و اعتقادی جوانان و نوجوانان با بن بست ها و چالش های عدیده ای مواجه خواهد شد.
*از جهل به نیازهای خویش تا رفتارهای نامتعارف مدعیان دینداری
مهدی فروزش جامعهشناس و آسیبشناس مسائل اجتماعی ، در تشریح عوامل موثر در بروز برخی بی میلی ها به انجام واجبات و فرایض دینی همچون نماز از سوی برخی نوجوانان و جوانان عنوان کرد:تحقیقات و پژو هش های علمی این واقعیت را به اثبات رسانده که اساسا افرادی که نسبت به چارچوبها و ارزش های اعتقادی و دینی بی تفاوت هستند از منظر روحی و روانی در معرض آسیبها و سرخوردگیهای بیشتر ی قرار می گیرند.
وی افزود: انجام فرایض دینی و واجباتی همچون نماز،به نوعی تحکیم بخش اراده افراد است و در طیف ها،اقشار و گروه هایی که فاقد این اعتقادات هستند، احتمال بروز لغزش های روحی،روانی بیشتر به چشم میخورد.
فروزش بیان کرد: به واقع این طیف و تیپ از جوانان و نوجوانان به نیازهای واقعی درونی خویش آگاه نیستند و همین جهل و بی اطلاعی باعث میشود از سوی این افراد به مقوله نماز توجه چندانی نشود.
جامعهشناس وآسیبشناس مسائل اجتماعی گفت: یکی دیگر از دلایل و عوامل موثر در فاصله گرفتن از انجام فرایض دینی همچون نماز به برخی رفتارهای افراد به ظاهر دیندار معطوف میشود که این امر ذهنیت جوانان و نوجوانان را مخدوش و مکدر میکند.
وی افزود: به واقع در چنین تلقی و ذهنیتی نقش والدین بسیار موثر است و باید این واقعیت برای جوانان و نوجوانان اینچنینی تفهیم شود که اصل و واقعیت دین از این ناخالصی ها مبراست و اگر عدهای با ادعای دینداری رفتاری بر خلاف دین انجام میدهند ناشی از اصل دین نیست، بلکه ریشه آن را باید در سوء استفادهای جستجو کرد که از دین میشود و میتواند این سوء استفاده در هر حوزه دیگری نیز قابل مشاهده باشد.
فروزش عنوان کرد:نقش نهادهای فرهنگی، آموزش و پرورش، خانواده، گزینش صحیح دوستان و گروههای هم سن و سال در پیشگیری از چنین تلقی و ذهنیتهای نادرستی بسیار موثر است.
وی در پایان یادآور شد: در پایان ذکر این نکته ضروری به نظر میرسد که باید در مواجهه با چنین جوانان و نوجوانانی، منطق و عقلانیت در تعاملات و توجیه جوانان و نوجوانان سر لوحه والدین قرار گیرد،امر و اصلی حائز اهمیت که متاسفانه از سوی برخی والدین مورد کم توجهی و بی توجهی واقع می شود و اساسا به زعم برخی والدین باید در مقابل چنین رفتارهایی برخوردهای خشن، سلبی و قهری اعمال شود که این رویه و رویکرد کاملا اشتباه است و باید با منطق و عقلانیت و توجیه کردن این تیپ از جوانان و نوجوانان به نحوی جدی و عمیق آنها را به واقعیتها و حقیقت دین و فریضه نماز آشنا و آگاه ساخت.