.
.
.
.
.
.
قلب و فکر شما در هشت چیز خیانت کرده است از این رو دعایتان مستجاب نمی شود.
در اهمیت دعا همین بس که روح و مغز عبادت است و یکی از سودمندترین و با فضیلتترین عبادتها است. دعا، کلید رحمت الهی، مایه تقرب به خدا، موجب رسیدن به خواستهها، سلامتی از گزند شیطان و مایه زندگی جان است.
کسی نزد امیرالمۆمنین علی علیه السلام از مستجاب نشدن دعایش شکایت کرد و گفت؛ با اینکه خداوند فرموده است:
دعا کنید تا من اجابت کنم چرا دعا می کنیم و به اجابت نمی رسد؟!
امام علیه السلام در پاسخ فرمودند: قلب و فکر شما در هشت چیز خیانت کرده است از این رو دعایتان مستجاب نمی شود.
1- شما خدا را شناخته اید، اما حق او را ادا نکرده اید به همین سبب، شناخت شما سودی به حالتان نداشته است.
2- شما به فرستاده او ایمان آورده اید سپس با سنّتش به مخالفت برخاسته اید. ثمره ی ایمان شما کجاست؟
3- کتاب او را خوانده اید، ولی به آن عمل نکرده اید، گفتید: شنیدیم و اطاعت کردیم و سپس به مخالفت برخاستید.
4- شما می گویید از مجازات و کیفر خدا می ترسید، اما همواره کاری انجام می دهید که شما را به آن نزدیک می کند.
5- می گویید به پاداش الهی علاقه دارید، اما همواره کاری انجام می دهید که شما را از آن دور می کند.
6- نعمت خدا را می خورید و حق شکر او را ادا نمی کنید.
7- به شما دستور داده که دشمن شیطان باشید و شما طرح دوستی با او می ریزید. ادعای دشمنی با شیطان دارید، اما عملا” با او مخالفت نمی کنید.
8- شما عیوب مردم را فراروی خود گذاشته اید و عیب های خود را پشت سر افکنده اید. با این حال چگونه انتظار دارید که دعایتان مستجاب شود در حالی که خودتان درهای آن را بسته اید؟ تقوا پیشه کنید. اعمال خویش را اصلاح کنید. امر به معروف و نهی از منکر کنید تا دعای شما به اجابت برسد. (سفینه البحار، ج1، ص448 و 449- مستدرک، جلد5، ص 268، حدیث 5841- 3 (آل البیت)- أعلام الدّین، ص 269 (آل البیت)
دعا، نه تنها در رهایی از گرفتاریها و دردها و رنجهای زندگی به انسان کمک میکند بلکه گاهی میتواند سرنوشت زندگی را تغییر دهد.
دعا از بسیاری از پیشامدهای ناگوار پیشگیری میکند، از این رو، پیشوایان دین، پیش دستی در دعا و دعا در روزهای آسایش و آرامش را سفارش کرده، خود نیز پیش از همه و بیش از همه، اهل دعا و مناجات با خداوند بودند.
برآورده شدن حاجتها یکی از مهمترین برکات دعا و شاید مهمترین دغدغه انسان در زندگی، رسیدن به خواستهها و برآورده شدن حاجتهاست. از این رو همواره در پی یک نیاز، آدمی به دنبال دستاویزی محکم برای رفع آن و دستیابی به مطلوب خویش است. پیامبر گرامی اسلام فرموده است: هر کس نیازمند شود و نیاز خود نزد مردم ببرد، نیاز او برطرف نمیگردد ولی هر کس نیاز خود را بر خداوند عرضه نماید دیر یا زود به اقتضای مصلحت نیازش را برطرف میسازد.
گنجینه رحمت الهی را دری است که کلید آن دعاست. این گونه به آسانی میتوان به رحمت خداوندی دست یافت، چنانکه امام علی(علیه السلام) فرموده است: اَلدُّعاءُ مِفتاحُ الرَّحمَةِ ومِصباحُ الظُّلمَةِ؛ دعا، کلید رحمت و چراغِ تاریکی است.
خداوند با اجازه دادن به بنده برای دعا کردن، کلیدهای خزانهاش را به او داده تا هر زمان که بخواهد با دعا کردن درهای رحمت را گشوده و به آن دست یابد.
حضرت عیسی (علیه السلام) نیز در اندرزهایش به یارانش فرمود: حق درِ هر خیری و رحمت خدا، درِ هر حقی است و کلیدهای آن، در دعا و زاری و عمل است و چگونه دری بی کلید باز شود؟
برترین هدف بندگان مۆمن، نزدیک شدن به ساحت قدس الهی و تقرب یافتن نزد خداوند است. مۆمن همواره در تلاش است تا به اسباب و وسیلههایی دست یابد تا به مقام قرب الهی برسد.
امام علی(علیه السلام) راه نزدیکی به خدا را در دعا کردن و درخواست کردن از خداوند دانسته است، ایشان میفرماید: اَلتَّقَرُّبُ إلی الیه بِمَسألتِهِ وإلَی النّاسِ بِتَرکِها؛ نزدیک شدن به خداوند متعال با درخواست کردن از اوست و نزدیک شدن به مردم، با ترک درخواست از آنها.
در زندگی انسان گاه حوادثی، رخ میدهد که به علت ناملایم بودن با طبع انسان و ناخوشایندی آن، بلا نام میگیرد. برخی از اعمال انسانی، توانایی دفع بلا را داشته به گونهای که میتواند مانع از نزول و یا تعدیل آن گردد. در فرهنگ روایی ما، دعا به عنوان یکی از آن اعمال معرفی شده است. پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) فرموده است: اِدفَعُوا أَمواجَ البلاءِ بالدُّعاءِ؛ موجهای بلا را با دعا برگردانید و همچنین امام علی(علیه السلام) فرموده است: بِالدُّعاءِ یُستَدفَعُ البَلاءِ؛ با دعا است که بلا دفع میشود.
پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) در کلامی، کم شدن دعا را موجب افزایش بلا دانستهاند و میفرماید: إذا قَلَّ الدَّعاءُ نَزَلَ البَلاءُ؛ هرگاه دعا کردن کاستی گیرد، بلا فرود میآید.
شفای دردها از برکات دیگر دعا است انسان برای شفای دردها و درمان بیماریهای خود به دنبال دارویی چاره ساز میگردد و چه دارویی بالاتر و کاراتر از دعا. امام باقر(علیه السلام) به محمد بن مسلم فرمود: آیا تو را از چیزی آگاه سازم که شفای هر دردی است؟ گفت: آری، امام فرمود: دعا و امام صادق(علیه السلام) فرمود: عَلیکَ بِالدُّعاءِ؛ فَإنَّهُ شِفاءٌ مِن کُلِّ داءٍ؛ بر تو باد به دعا؛ زیرا که آن، شفای هر دردی است.
حقیقت دعا، اعلام وابستگی و بندگی به خداست، آن دسته از روایاتی که دعا را مغز عبادت توصیف کرده یا آن را عین عبادت دانسته است نیز، به این حقیقت اشاره دارد، و باید توجه داشته باشیم که آمیزهای از دعا در بسیاری از عبادات دیگر مشهود است که خود نشانگر همگرایی و همنوایی بین عبادتها و دعا برای نشان دادن بندگی و احساس نیاز کامل به خداوند است.
بین نمازهای روزانه به خصوص ظهر و عصر، هنگام نزول باران و هنگام اذان از این قبیل موارد است.
بهتر است در هنگام دعا با وضو و رو به قبله باشیم و در اول و آخر دعا صلوات بر محمد و آل او را فراموش نکنیم و دعا برای دیگران را مقدم بر دعا برای خود بدانیم.
دعای پدر و مادر در حق فرزند حتما اجابت میشود و در دعا کردن، دعای فرج را هیچگاه فراموش نکنیم.
پیامبر خدا(صلی الله علیه وآله) در این ارتباط فرمودند: “دعا کردن را در هنگام رقّت قلب غنیمت شمرید، که رقّت قلب، رحمت است(الدعوات: 30 / 60 منتخب میزانالحکمة: 196)5″.
امام صادق (علیه السلام) نیز در حدیثی میفرمایند: “در سه زمان دعا از خداوند پوشیده نمیماند: بعد از ادای فریضه، به هنگام بارش باران و هنگام پدیدار شدن نشانهای از اعجاز خدا در زمین (مثل خورشید گرفتگی و …)( بحارالأنوار: 85 / 321 / 8 منتخب میزان الحکمة: 198 )".
دعاهای منفینگر هرگز به اجابت نمیرسد، مثلا برای کسی که کاری به ما ندارد دعای منفی کنیم، مگر در مورد ستمگران و کسانی که وجود آنها برای جامعه مضر است.
منابع:
سایت شفقنا
بیانات حجت الاسلام موسوی آملی در ایکنا
بیانات استاد راستگو در سایت خبری فارس
منبع: تبیان
1395/03/10 @ 12:31:50 ب.ظ
حمیده دارابی [بازدید کننده]
آفرین خواهرم
از متن خوبتون سپاس
استفاده کردم