اهانت کننده به ساحت مقدس امام حسین(ع) چگونه به اینجا رسید؟

شادی صدر یکی از همکاران نشریه هنجارشکن “زن” متعلق به فائزه هاشمی رفسنجانی، اخیرا در اقدامی وقیحانه و بی‌شرمانه (که نمونه آن را هم پیالگانش در عاشورای 88 انجام داده بودند)، در پستی در یکی از شبکه‌های اجتماعی به ساحت مقدس امام حسین (ع) جسارت و اساعه ادب کرد.

نامبرده که از مدافعان سرسخت همجنسگرایی و چندشوهری زنان است، اخیرا در تصویری که از خود در یکی از شبکه‌های اجتماعی منتشر کرده، بر روی کاناپه‌ای که منقش و مزین به شعائر عاشورایی است به حالتی تمسخرآمیز و خارج از ادب و نزاکت، با در دست داشتن لیوان شراب لمیده است.

آنطور که برخی منابع خبر داده‌اند؛ این کاناپه‌های توهین آمیز، توسط “پرستو فروهر” دختر “داریوش فروهر” یکی از عناصر ضد انقلاب در میان عناصر ضد انقلاب توزیع شده است تا از این طریق مقدسات مردم مسلمان ایران توسط آن‌ها مورد تمسخر واقع شود. 

اگر چه دوستداران سیدالشهداء و البته تمام آزادیخواهان و انسان‌های با شرافت در همان فضای مجازی پاسخ این عنصر معلوم‌الحال اجیر شده از جانب ضد انقلاب را دادند و پیشتر نیز پادوهای دون پایه و فرومایه ای همچون شادی صدر برای جلب توجه بیشتر از این قبیل اقدامات انجام داده بودند، اما نکته مهم و قابل تامل بسترهای رشد اینگونه افراد کم سواد و بی بضاعت عقلی است که به اسم روزنامه نگار و فعال و کنشگر، به دامن ضدانقلاب پناهنده می‌شوند و می‌خواهند با هنجارشکنی و توهین به ارزش‌های یک جامعه، پرچمدار آزادی لقب گیرند!

پس از خرداد 76 و انتخابات ریاست جمهوری هفتم، به اسم مقولاتی همچون توسعه سیاسی، جامعه مدنی و آزادی مطبوعات، تمام ارزش‌ها و هنجارهای مردم مسلمان ایران زیر هجمه‌های لجام گسیخته منورالفکرانی قرار گرفت که آزادی را با توهین و اساعه ادب خلط کرده بودند.

یکی از روزنامه نگاران اصلاح طلب فعال در دوره مطبوعاتی دوم خرداد که اکنون به مانند سایر هم دوره‌هایش در مغرب زمین برای گذران زندگی دریوزگی می‌کند، پیرامون نوع استخدام روزنامه نگاران زن در روزنامه‌های این دوره به نکات قابل تاملی اشاره کرده است؛ او تصریح کرده که معیار و ملاک استخدام روزنامه نگاران زن در روزنامه‌های دوم خردادی، نه سواد رسانه‌ای و شعور خبری که  کیفیات فیزیکی و اندامی آن‌ها بود!

در دوره مطبوعات پس از دوم خرداد، با اهمال و قصور مسئولان و مقامات دولت هفتم انبوهی از روزنامه‌ها و نشریات فاقد کیفیت به روی دکه‌ها آمد؛ روزنامه‌ها و نشریاتی که توهین به ارزش ها و هنجارهای مردم مسلمان ایران را در دستور کار قرار داده بودند و کارگزار تهاجم فرهنگی دنیای غرب بودند.

یکی از روزنامه‌های آن دوره، روزنامه‌ای بود با نام “زن"؛ روزنامه‌ای که مدیرمسئول و تامین کننده مالی‌اش کسی نبود جزء فائزه هاشمی رفسنجانی؛ این روزنامه رویکرد خود را فمینیستی اعلام کرده بود و بی پروا به نقد ارزش‌هایی چون حجاب اسلامی می‌پرداخت.

نکته قابل تامل در باب روزنامه “زن"، مشی و سلوک اجتماعی، رسانه‌ای و اخلاقی دست‌اندرکاران وهمکاران این نشریه است؛ افرادی همچون فائزه هاشمی رفسنجانی، عیسی سحرخیز، ابراهیم نبوی، کاملیا انتخابی فرد، شادی صدر و …؛ افرادی که این روزها یا در نقش پادوهای دست چندم محافل ضد انقلاب ظاهر می‌شوند و یا با اقوال و اعمال شان، قند را در دل دشمنان قسم خورده جمهوری اسلامی آب می‌کنند.

همین چندی پیش بود که خبر دیدار فائزه هاشمی رفسنجانی با یکی از سرکرده‌های مجرم فرقه صهیونیستی بهائیت، موجبات ابراز تاسف و نکوهش بزرگان نظام را فراهم آورد؛ عیسی سحر خیز از دیگر همکاران نشریه “زن” نیز چندی پیش طی مصاحبه‌ای با یکی از سایت‌های ضد انقلاب، گفت: «خیلی از اصلاح‌طلبان برخلاف اول انقلاب دیگر علاقه‌ای به آقای خمینی ندارند»؛ نامبرده همچنین جزء عناصری است که در دوره هجمه پراکنی‌های نشریات زنجیره‌ای دوم خردادی، از مقالاتی که دربرگیرنده قبح زدایی از روابط نا مشروع دختران و پسران بود، حمایت می‌کرد.
     
ابراهیم نبوی نیز که زمانی سردبیر نشریه “زن” بود، این روزها در نقش یک پادوی دست چندم، به هزل و هجو نویسی در دامن محافل ضدانقلاب مشغول است.

اما شادی صدر که اساعه ادب اخیرش به ساحت مقدس امام حسین (ع)، خبرساز شده است، از دیگر همکاران فائزه هاشمی رفسنجانی در نشریه “زن” بود؛ وی پس از آشوبگری در فتنه 88 از کشور گریخت و به دامن محافل ضدانقلاب و صهیونیستی پناهنده شد؛ نامبرده برای جلب توجه دشمنان انقلاب اسلامی، در ابتدای امر با پُزهای توخالی حقوق بشری و روشنفکری، اقدام به راه اندازی کمپین‌های  ضد اسلامی همچون کمپین مقابله با حجاب کرد؛ پس از شکست این پروژه و به موازات گرم شدن تنور ادعاها و هجمه‌های حقوق بشری غربی‌ها علیه ایران، شادی صدر همچون افراد ابن الوقت مدعی تخصص در فعالیت‌های حقوق بشری شد و با دریافت مبالغ هنگفت از منابع غربی به سمت تاسیس سازمان‌های به اصطلاح حقوق بشری رفت! 

یکی از اقدامات شادی صدر و سازمان‌ها و کمپین های تحت تکفلش، دروغ پراکنی علیه نظام جمهوری اسلامی است؛ یک سال پس از فتنه 88 و ادعای سراسر کذب یکی از سران فتنه مبنی بر آزار جنسی زندانیان در ایران، شادی صدر و سازمان به اصطلاح حقوق بشری‌اش ماموریت یافتند، این موضوع را برجسته کنند و افرادی را برای صحه گذاشتن به این موضوع سراسر کذب (که خود گوینده‌اش هم بعدها به خلاف واقعیت بودن آن اعتراف کرد)، استخدام کنند.

شادی صدر همچنین ضمن سخنرانی در محافل غربی و صهیونیستی،با همکاری و مساعدت افراد معلوم الحالی همچون شیرین عبادی اقدام به راه‌اندازی کمپین‌هایی برای حمایت از گروهک‌های تروریستی مستقر در مرزهای ایران می‌کند؛ نامبرده چندی پیش با راه‌اندازی کمپینی ضمن سیاه‌نمایی، به برخورد دستگاه انتظامی و قضائی نظام جمهوری اسلامی با قاچاقچیان مواد مخدر واکنش نشان داده بود و از اربابان غربی اش خواسته بود در امر مبارزه با مواد مخدر با ایران همکاری نکنند.

این فرد لاقید همچنین با همکاری سایر عناصر ضددین و معلوم‌الحال خارج نشین، کمپین‌هایی را در زمینه‌هایی همچون حمایت از همجنسگرایی و چندشوهری زنان،به راه انداخته است. 

اقدام اخیر شادی صدر و اساعه ادب این پادوی دون پایه ضد انقلاب به ساحت مقدس امام حسین(ع) نخستین بار نیست که از سوی کارگزاران محافل ضدانقلاب انجام می‌گیرد و تاییدی است بر انحطاط اخلاقی افرادی که با پناهنگی به دامن دشمنان نظام جمهوری اسلامی مدعی روزنامه نگاری و فعالیت حقوق بشری هستند اما علاوه بر اقدام علیه منافع ایرانیان، ارزش ها و هنجارهای مورد احترام مردم مسلمان ایران زمین را هم مورد هجمه و توهین قرار می‌دهند.  

منبع:میزان