.
.
.
.
.
.
حـرکات روزانه ما دائما در مجلات و جرائد ملل غیر مسلمان منعکس است به حکم«آنچه در خـانه اسـت مـال صاحب خانه است» آنهائی که از اسلام فقط اعمال و رفتار مسلمان ها را می بینند، اینها را به
«اسکندر» در ضمن جهانگیریُ به شهری از شهرها می گذرد، میبیند کـه دارای هـوای بسیار لطیف و نهرهای سرشار و باغستان های با طراوت و خرم است، دستور میدهد که در آن نقطه توقف کنند تا از مناظر طبیعی و آب و هوای آن شهر برای چند روزی استفاده کند.
در ضمن عبورش به قبرستان آن شهر مـی افتد مـی بیند روی سنگ قبرها مدت عمر افراد؛ دو سال و چهار سال و پنج سال نوشته شده است! تعجب میکند که با این آب و هوا و مواهب طبیعی چرا باید عمر این مردم این اندازه اندک بـاشد رمـز این مطلب را از پیرمردی از اهالی آن شهر می پرسد، می گوید: «ما در طول زندگانی آن مدت را عمر خود حساب میکنیم که در مجالست دانشمندان مصرف شود، و آن اوقاتی که در محضر دانشمندان مصرف نشود از عمر حساب نـمیکنیم»!(نـقایس الفـنون)
منبع: تبیان