.
.
.
زینت گوهر زن در قاب حجاب
زن یا جنس مونث با نام مادر همزاد است، انسانی که خداوند او را مهربان آفرید تا نسل ها در دامانش پرورش یابند و به کمال واقعی رهنمون شوند.
عفاف و حجاب را اگرچه زینت بخش انسانیت (زن و مرد) می دانند اما زن یا مادر آراستگی اش با عفاف و حجاب بیشتر و صفای ظاهر و باطنش دوچندان می شود.
شکوه و جلال مادری نه در مهر و مهربانی بلکه در رعایت آداب انسانی آنطور که ادیان الهی برآن صحه گذاشته اند، می تواند تجلی یابد.
اما باید گفت که حجاب و عفاف به عنوان دو ارزش در جامعه بـشری و بـه ویژه جوامع اسلامی مطرح اسـت.
همواره این دو واژه در کنار هم بـه کار بـرده می شوند و در نگاه اول بـه نظر می آید هر دو بـه یک معنا بـاشند، اما با جستجو در متون دینی و فرهنگنامه ها بـه نکته قابـل توجهی می رسیم و آن تفاوت این دو واژه است.
در بـرخی کتـب لغت حجاب را این گونه تـعریف کرده اند: الحجاب: المنع من الـوصـول، حـجـاب یعـنی آنچـه مانع رسـیدن می شـود.
برخی گفته اند: حجب و حجاب هر دو مصدر و بـه معنای پنهان کردن و منع از دخول است و به عنوان شاهد آیه شریفه ‘و من بـیننا و بینک حجاب’ را ذکر کرده اند.
در دیگر کتـاب های لغت، حجـاب را بـه معنای ‘پـرده’ آورده و نوشته اند: امرإه محجوبـه(محجبـه)، زنی که پوشانیده است خود را به پوشاندنی.
بـا تـوجه بـه معانی ذکرشده درمی یابـیم حجاب امری ظاهری و در ارتبـاط بـا جسم است، اگر چه این پـوشش بـرخاسته از اعتقادات و باورهای درونی افراد است، یعنی پوشش ظاهری افراد و بـه ویژه زنان را حجاب می گویند که مانع از نگاه نامحرم به آنان می شود.
عفاف نیز دارای معانی گوناگونی است، که در مجموع تعریف کاملی را بـه ما خـواهد داد. راغـب اصـفـهانی در ‘مفـردات القـرآن’ می نویسد: العفه حصول حاله للنفس تـمتـنع بـها عن غلبـه الشهوه، عفت حالتی درونی و نفسـانی اسـت که تـوسـط آن از غلبـه شهوت جلوگیری می شود.
در قرآن کریم از واژه عفت در دو معنا استفاده شده است، گاه بـه معنای خودنگهداری و پـاکدامنی است که در مورد برخی افـراد آمده اسـت, مانند: و ان یسـتـعـفـفـن خـیر لهنو: ولیستعفف الذین لا یجدون نکاحا.
گاه ‘عفت’ به معنای قناعت آمده و مسایل مالی مورد نظر است، نظیر، و من کان غنیا فلیستعفف و من کان فقیرا فلیإکل بالمعروف، و آن کس که توانگر است، باید’از گرفتـن اجرت و سرپـرستـی’ خودداری کند و آنکه تهیدست است ، مطابق عرف بخورد.
در این گزارش عفت ، یعنی خودنگهداری از شهوت و مسایل جـنسی، اگر چه می تـوان بـرای هر دو معنا واژه عفت را آورد و ضرری به مفهوم آن نمی خورد.
دیگر کتب لغت نیز آورده اند: تعفف(عفت داشتن): نگاه داشتن نفس از انجام حرام و درخواست از مردم است.
از مجموع معانی ذکرشده برای حجاب و عفاف می تـوان نتـیجه گرفت که عفاف نوعی حجـاب درونی است که انسان را از گناه بـازمی دارد.
حفظ چشم، گوش، قلب و تمام اعضا و جوارح از هر گونه خطا و گناه عفاف است که حاصل این عفت و حجـاب درونی، پـوشش ظاهری است.
بـه تـعبـیری لطیف تـر، حـجـاب میوه عفاف اسـت و عفاف ریشـه حـجـاب. بـرخی افراد ممکن است حجـاب ظاهری داشتـه بـاشند، ولی عفاف و طهارت باطنی را در خویش ایجاد نکرده بـاشند.
این گروه از حجاب تنها پوسته ای و ظاهری بی معنا دارند و از سوی دیگر کسانی هستند که ادعای عفاف کرده و با تعابیری همچون من قلب پاکی دارم، خدا با قلبها کار دارد، آدم باید چشمش پاک باشد و … خود را سرگرم کرده اند.
به هرحال حجاب و عفاف لازمه زندگی پاک انسان های نیک اندیش است و اگرچه برای زن و مرد یکسان توصیه شده است اما باید گفت که زنان و دختران به عنوان مادران امروز و فردا چنانچه در حفظ حجاب و عفاف ساعی باشند می توان به پرورش انسان های پاک در زمان کنون و آینده امیدوار بود.
امروز روی سخن به زنان و دختران است که گوهر وجودی خود را به امیال شیطانی نفروشند و خود را در معرض دید نامحرمان قرار ندهندتا صفای باطن و ظاهرشان دوچندان و مهر مادریشان پرفروغ شود.
امام خـمینی(ره ) می فرماید: توجه داشته باشید که حجابی که اسلام قرار داده است، بـرای حفظ ارزش های شماست. هر چه را که خدا دستـور فرموده است ـ چه برای مرد و چه برای زن ـ بـرای این است که آن ارزش های واقعی که اینها دارند و ممکن است به واسطه وسوسه های شیطانی یا دست های فاسد استـعمار پـایمال شـوند, این ارزش ها زنده بـشوند.
زنان چون مظهر جمال خداوند هستند و همینطور به این دلیل است که میل به خود نمایی و خود آرایی دارند، پوشش در اسلام به آنها اختصاص یافته است و برای مردان هم مسئله کنترل نگاه بیان شده است.
و درنگاه کلی بایدگفت که حجاب و عفاف امنیت روحی ، روانی و جسمی جامعه را تامین می کند و پاکدامنی و زیبایی معنوی بر دل های می نشاند و فرهنگ ابتذال را خانه نشین خواهد کرد.
منبع: تبیان
هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
نظر دهید