آشتی ملی؛ قرآن‌های مدرن شده بر سر نیزه!

 

چندی پیش موج رسانه ای با کلید واژه آشتی ملی که ظاهراً ریشه در اظهارات باغی فتنه داشت توسط رسانه های زنجیره ای یک جریان ورشکسته و رو به افول در فضای جامعه پمپاژ شد؛ اینکه میزان تاثیرپذیری جامعه و حتی خواص سیاسی چه میزان است موضوع این نوشته نیست؛ لکن با توجه به اهمیت طرح چنین موضوعی هم از حیث صادر کننده و هم از حیث زمان طرح آن چند نکته ای را اشاره خواهیم کرد؛

۱- در ادبیات سیاسی معمولا هنگامی بحث از آشتی ملی مطرح می شود که یا شکاف عمده ای بین اقوام و آحاد یک ملت ایجاد شده باشد و یا بین گروه های ذی نفوذ جامعه در سطح سران و مسئولان اختلافات به حدی باشد که امورات کشور مختل و ادامه روند کشورداری ناممکن شده باشد. با نگاه مختصر و حتی جانبدارانه له یا علیه کشور هیچ عقل سلیمی چنین شرایطی را برای ایران متصور نیست.

 

۲- سئوال اولی که باید از طراحان این دو واژه «آشتی ملی» پرسید این است که علی الاصول آشتی طرفینی دارد و در این میان آشتی مد نظر آقایان دقیقاً باید بین چه کسانی ایجاد شود؟ مردم که با هم قهر نکرده اند و حضور میلیونی آنها در ۲۲ بهمن ترجمان دقیق دو کلمه فوق یعنی آشتی و ملی است. پس آقایان دقیقاً به دنبال آشتی چه کسانی با هم هستند؛ البته تجربه نشان داده آقایان معیار سنج همه چیز را حول محور خود و منافعشان تعریف می کنند. نفاق این افراد به حدی است که بارها در جلسات خصوصی به اشتباه خود در فتنه ۸۸ اقرار کرده اند لکن غرور و تکبر شیطانی و نیز قصد فتنه انگیزی مجدد مانع از بیان آن در میان عموم مردم است.

 

۳- اگر فضای احزابِ هزار فامیل و شخصیت های هرهری مذهبِ سیاسی را ندیده بگیریم بحث رفع حصر و اساساً تنفس سران فتنه به هیچ عنوان حتی در ۱۰ اولویت اول مردم قرار نمی گیرد که هیچ بلکه باوجود جیغ های بنفش آقایان تزِ حصر خانگی سران فتنه که سنت حکومتی امیرالمومنین(ع) در برخورد با فتنه گران است به خوبی کارایی خود را نشان داده؛ به نحوی که هم از فتنه گری مجدد آنان جلوگیری کرده و هم مرگ و فراموشی تدریجی آنان در اذهان عمومی را به همراه داشته است.

 

۴- آقایان پرمدعا و باغی بر انقلاب ابتدا باید مسئولیت فتنه ها و خون هایی که به گردنشان است را قبول کنند بعد ادعای آشتی ملی داشته باشند. اول جواب خسارت‌های مادی، جانی و حیثیتی که به کشور وارد آورده اند را بدهند بعد دم از آشتی بزنند. مردم باید با کسانی که با تحریک همین آقایان جوان بسیجی را لخت کردند و با میله آهنی بر دهان و سرش کوبیدند آشتی کنند؟ مردم از یک سوراخ دوبار گزیده نمی شوند. ۱۵ قرن پیش قرآنی بر سر نیزه شد و تخم فتنه در عالم پراکنده شد؛ لکن تفاوت جنس مردم این زمانه با مردم کوفی آن روزها زمین تا آسمان است.

 

و اما کلام آخر؛ 

 

سران فتنه و باغیان بر انقلاب بین دو گزینه مخیرند؛

 

۱- یا به اشتباه خود در وارد کردن هزینه مالی و جانی به کشور در فتنه ۸۸ اعتراف کنند و از محضر مردم و رهبر انقلاب عذرخواهی کنند و آنگاه نظام اسلامی شاید از قصاص آنها بگذرد.

 

۲- بر سر عهد شیطانی خود باشند و همچنان مانند ویروسی خطرناک در حصر خانگی بمانند تا به کلی به مرگ تدریجی در افکار عمومی محو شوند و به حساب آنها در یوم تبلی السرائر رسیدگی شود.

 

منبع: خبرگزاری دانشجو

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
نظر دهید

آدرس پست الکترونیک شما در این سایت آشکار نخواهد شد.

URL شما نمایش داده خواهد شد.
بدعالی

درخواست بد!

پارامتر های درخواست شما نامعتبر است.

اگر این خطایی که شما دریافت کردید به وسیله کلیک کردن روی یک لینک در کنار این سایت به وجود آمده، لطفا آن را به عنوان یک لینک بد به مدیر گزارش نمایید.

برگشت به صفحه اول

Enable debugging to get additional information about this error.